Omdat ik het belangrijk vind dat mensen gehoord worden, laat ik wekelijks iemand zijn verhaal doen in de serie Vegan Stories. Meestal schrijf ik dat zelf, maar deze keer is dat een gastblog van mijn huisgenootje en tevens bestie Bernadette.
Word jij ook zo moe van die eindeloze tags op Facebook? Wat boeit het mij dat de oma van mijn vriendin de parkiet van haar buurvrouw heeft getagd in de zoveelste meme? Vrij weinig kan ik je vertellen.
Toch stopte mijn duim laatst met scrollen. ‘Tag someone who made your 2017’ stond er geschreven. Vrijwel meteen kwam er één naam in me op: Miriam Groot, Plantbasedbrekkie.
In april dit jaar verhuisde ik van het drukke Kanaleneiland naar het mooie Lunetten. Daar kreeg ik een leuke buurvrouw bij cadeau. Dat ze veel meer zou worden dan een huisgenoot bleek al snel. Ik was verrast over haar enthousiasme en energie en misschien nog wel het meest over de reden daar achter: een veganistisch dieet.
Nu begin ik allereerst al te huiveren bij het woord ‘dieet’. Ik kom uit een familie van zeven dagen per week vlees, een toetje na het diner en een koekje (of twee) bij de koffie. Natuurlijk veel groenten en fruit tussendoor, maar het moet vooral makkelijk zijn. Wie heeft er tijd om etiketten te lezen of eindeloos op zoek te gaan naar recepten zonder vlees, zuivel, gluten of wat dan ook? Ik in ieder geval niet.
Week in, week uit zag ik Miriam kokkerellen. Van de mooiste smoothiebowls tot overheerlijk bananenbrood en kunstige vegan burgers. Elke watertandende foto zette ze op Instagram, met succes. Terwijl haar volgersaantal groeide, groeide ook mijn nieuwsgierigheid. Veganistisch eten is dus meer dan op een wortel knabbelen. Dat wilde ik ook weleens proberen.
Dit is geen succesverhaal over hoe ik veganistisch werd. Ik denk niet dat ik dat ooit helemaal zal worden. Ik sta op met kwark en ga naar bed met een cappuccino met extra melkschuin. Toen ik drie weken in Amerika was, miste ik mijn vriend wel, maar nog meer een Hollandse boterham met kaas. Maar hé, babysteps right? Voor het hardlopen maak ik een smoothiebowl en laatst toverde ik een zelfgebakken bananenbrood uit de oven (bijna vegan… als je de eieren wegdenkt). In plaats van zeven dagen per week vlees te eten, doe ik dat er nu twee. Het is niet alleen goed voor mij, maar ook voor het milieu. *insert shockerend filmpje over de bio-industrie*
Miriam heeft mijn ogen geopend. Niet elke veganist is een chagrijnige spinaziekauwer. Probeer eens een dagje veganistisch te eten en sta open voor wat een ander erover te vertellen heeft. Hij of zij zou zomaar eens je huisgenoot kunnen worden. Of je beste vriendin.
