Om de stap naar een veganistische leefstijl te maken, is kookinspiratie geen overbodige luxe. Vegan kookboeken vormen de perfecte oplossing, dus ik heb besloten om boekrecensies te schrijven. Deze keer: Vegan for Friends van Alexander Gershberg.
In het najaar van 2017 was ik aanwezig bij een lezing van Alexander Gershberg. Ik had toentertijd geen idee van wie hij was, maar zijn ideeën over plantaardige voeding zijn me bijgebleven. Ik weet nog hoe ik mijn notitieboekje volkrabbelde. De laatste zin luidde: HEEL VEEL MISO SOEP MAKEN, IS GOED VOLGENS ALEX (ik vond dat ik ‘m zo mocht noemen).
De ideale avondmaaltijd
Gershberg heeft moderne dans gestudeerd. Tijdens zijn studie kreeg hij last van gezondheidsproblemen. Via een studiegenoot kwam leerde hij over macrobiotische voeding. Gershberg zette zijn tanden in dit onderwerp en heeft daarna niet meer losgelaten. Zijn idee: whole food plant based is de beste voeding voor ons lichaam. De ideale avondmaaltijden bestaan eigenlijk altijd uit groenten, peulvruchten en granen. Extra’s die je aan de maaltijd kunt toevoegen zijn noten, zaden, fruit, zeewier en gefermenteerd voedsel (zoals miso en kimchi). Gershberg kookt alleen met biologische, seizoensgebonden producten. Ook bijzonder: de groenten worden niet geschild (wel gewassen, no worries).
Russische Borsjtsj
De gerechten in Vegan for Friends zijn niet de vegan recepten die je vaker ziet. Invloeden uit Rusland (daar is hij geboren), het Midden-Oosten (daar is hij opgegroeid) en de Hollandse (daar woont hij nu) keuken zijn door het hele boek te vinden. Denk hierbij aan Russische Borsjtsj (bietensoep) en veel tempura gerechten (hierbij doop je de groenten in beslag en frituur je ze kort).
Biologisch frituurvet
Nee, Gershberg is niet vies van wat frituurvet. Sterker nog: hij bakt alleen maar in frituurvet (dan wel die uit de natuurwinkel). Vind-ie zelf het beste. Ik weet het niet, ik vind het maar een gek idee. Daarbij heb ik het eerlijk gezegd niet zo op frituren, maar met die reden heb ik een gerecht uit het boek gekozen waarbij dat wel moet. Daar kom ik zo op terug. Ik wil eerst nog even melden dat er wel meer bij de natuurwinkel gehaald mag worden volgens onze chefkok. Rijststroop en dingen als bruine rijstazijn, mirin en shoyu ga je hoogstwaarschijnlijk ook alleen maar daar vinden. Ik heb die laatste twee trouwens ook moeten googelen.
Vegan for friends
Het boek heet trouwens niet voor niets Vegan for Friends. Persoonlijke verhalen en foto’s van zijn familie en vrienden vullen de recepten aan. Het heeft wel wat. Nu weet ik bijvoorbeeld dat hij Russisch comfort food voor zijn oma maakte. Daarbij is er een hoofdstuk vol party food, waarmee je volgens Gershberg je vrienden sowieso mee gaat verrassen. Wat ook super handig is, is de kruidenlijst in het kookboek. Mijn directe omgeving weet dat ik gek ben op kruiden, maar in deze lijst staan er wat die zelfs ik niet in mijn kruidenrekje heb staan.
Tijd voor de test
Goed, tijd voor de test. Ik besloot om eraan te geloven en de gefrituurde bloemkool te bereiden. Het is een vrij makkelijk recept, het bestaat slechts uit vijf ingrediënten. De enige onbekende voor mij was sumak, wat een fris zurige smaakmaker uit het Midden-Oosten blijkt te zijn. Toen ik die eenmaal in huis had, ben ik de bloemkool gaan slachten. Mijn vader ontfermde zich over het frituren (iets met apparatenvrees) en ik stond klaar om de gebakken bloemkool met paprika, sumak en zout te bestrooien. Dat was alles; zo simpel is het! Als bijgerecht serveerde ik de bloemkool op een bedje van mini romanasla. Volgens mijn familie was het recept helemaal geslaagd. Ik ben nog steeds niet weg van frituurvet, maar hier lustte ik wel twee porties van.
Aanrader?
Als je de basic vegan recepten wel eens gezien hebt en wat anders dan de Aziatische, Italiaanse of Mexicaanse keuken wil ontdekken, is dit boek hartstikke aan te raden. Daarbij is het mega interessant om over Gershberg zijn visie op (macrobiotische) voeding te lezen. Ben je bang voor frituurvet? Dan kun je dit boek beter links laten liggen.
