Vegan Stories: Interview met Plantaardiger

In de serie Vegan Stories vraag ik mede-bloggers het hemd van het lijf. Deze keer is dat: Natascha van Plantaardiger. We praten over activisme, tuinieren en het schrijven van boeken. Lees snel verder!

Wie is Natascha, hoe zouden jouw vrienden je omschrijven?

“Mijn vrienden zouden mij omschrijven als een spring in het veld denk ik: impulsief en energierijk. Iemand die vooral doet wat ze leuk vindt en iemand die staat voor haar idealen. Toch wel een wereldverbeteraar.”

Wanneer en waarom ben je veganistisch geworden? Hoe heeft deze reis eruit gezien, waar had je moeite mee en waarmee juist niet?

“In 2017. Dat was een hele lange reis. Veel te lang als je het mij vraagt. Ik ben vegetariër geworden in 2015, nadat ik als kind veel periodes vegetariër was. Ik had geen idee van al die andere industrieën waar dieren worden uitgebuit, zoals ei, wol en zuivel. Ik had graag gehad dat iemand het me eerder had verteld. Tot ik van die iglo’s zag staan op een zuivelboerderij en ik erover ging googelen. Met plantaardige melk en kaas had ik het ook gelijk de meeste moeite. Ik vond het echt heel vies. Maanden heeft dat geduurd. Ik heb veel filmpjes over kalfjes opgezocht in die tijd en besefte mij dat kalfjes de melk veel harder nodig hebben dan ik.”

Merk je dat jouw keuze invloed heeft op de mensen om je heen?

“Ja, dat merk ik wel. Ik heb best wat familie, vrienden of oude klasgenootjes geïnspireerd om ook plantaardiger te gaan leven.”

Wat is jouw allerbeste vegan tip?

“Mijn tip zou zijn: Verander niet alles in één keer, maar doe het in stapjes, zodat het goed blijft voelen en je het vol kan houden. Begin met je eten. Vervang de dingen die dierlijk zijn door vegan dingen. Vlees vervangen kan al heel snel en heel gemakkelijk. Zo blijf je in ieder geval eten wat je gewend was en voelt het niet als eente grote stap.”

Zijn er ook absolute don’ts wanneer je wil overstappen naar een vegan leefstijl?

“Oeh, lastig. Ik kan er geen bedenken… Of, ja misschien wel: slik wel gewoon vitamine B12 bij, want van een tekort word je niet blij. Dieren krijgen dit ook vaak in hun voeding en het is een belangrijke vitamine.”

Je bent ook actief als activist. Ik weet uit ervaring dat dat heel zwaar kan zijn. Hoe zorg jij ervoor dat het niet te veel wordt?

“Klopt. Veganist zijn is voor mij een manier om dierlijke producten te boycotten, maar ik doe graag mee aan meer manieren om dieren uit de stallen en slachthuizen te krijgen. Ik probeer zoveel ik kan om mensen te informeren over de industrie middels educatie. Ik denk dat er zonder kennis, geen bewuste keuze gemaakt kan worden. Ik zorg voor ontspanning, plezier en afwisseling. Zo heb ik een grote moestuin waar ik helemaal tot rust kom, duik ik graag het bos in voor een bosbad, doe ik ook leuke dingen met mijn activistenvrienden en niet-vegan vrienden en kies ik er soms bewust voor om een andere dingen te doen, rust in te lassen.”

Wat betekent het voor jou om je stem te laten horen op straat?

“Dit betekent heel veel voor mij. Ik heb het gevoel dat ik mijn roeping gevonden heb. Dat ik niet anders kan en niet anders wil. Niet alleen op straat, onine bereik ik veel meer mensen middels mijn blog en middels mijn social media. En dat maakt alle moeite meer dan waard: mensen die ook hun hart en ogen durven te openen voor hun authentieke gevoelens van dieren, iets wat daar altijd al zat, maar waar mensen soms even aan herinnerd moeten worden.”

Wat is het mooiste verhaal dat jij hebt gehoord of meegemaakt tijdens het actievoeren op straat?

“Ik overdrijf niet wanneer ik zeg dat er elke outreach-actie een mooi verhaal is. Je spreekt met mensen en iedereen heeft zijn eigen, mooie verhaal. Een van mijn laatste gesprekken was met een moslima die ik had ontmoet bij de Lush. Zij werkt daar en hielp mij met een shampoobar uitzoeken. Een paar uur later zag ik haar staan kijken bij de beelden die we laten zien met de Save Movement. Ik herkende haar en zij herkende mij. We keken elkaar aan en moesten eigenlijk allebei tegelijk huilen. Zij deed net een paar dagen de vegan challenge en alles viel een beetje op zijn plek. Dat was heel mooi om getuige van te zijn. Binnenkort gaat ze mee naar een vigil, een laatste ontmoeting met varkens bij een slachthuis, om ze een laatste eer te bewijzen.”

Wat zit er in jouw ultieme boodschappenmandje?

“Het ultieme genot is als ik niets uit de winkel nodig heb, maar alles uit eigen tuin kan eten. Dat is geluk voor mij.”

Waar gaat Plantaardiger over?

“Plantaardiger gaat over plantaardiger leven. Niet over de dingen perfect doen, maar over dat alle kleine stapjes bijdragen aan een groter geheel, een mooie aarde met respect en liefde voor al dat leeft. Ik schrijf over duurzaamheid, zelfliefde, minder plastic, meer planten, tuinieren, dieren, racisme. Dat lijken veel onderwerpen, maar het komt allemaal neer op de liefde.”

Wat maakt jou uniek in wat je doet?

“Ik probeer echt mijzelf te blijven, ook met niet populaire meningen. Ik ben een beetje een rebel, maar voor het goede doel. Ik zal altijd eerlijk zijn en mij inzetten voor rechtvaardigheid. Ik ben denk ik ook niet in een hoekje te plaatsen. Ik hou enorm van gezond eten, maar ook heel erg van ongezond eten bijvoorbeeld. Dat is weer dat plantaardiger, met de nadruk op ‘er’.”

Wat vind je het allerleukst om te doen met Plantaardiger?

“Mensen inspireren. Dat vind ik het mooiste wat er is. En andersom inspireren mensen mij ook weer. Dat is de kracht van sociale media.”

Werk je wel eens samen met bedrijven? Zo ja, wat is de leukste samenwerking die je tot nu toe gehad hebt? En wat maakte het dan zo leuk?

“Ja, maar ik heb nog niet echt betaalde samenwerkingen. Dat wil ik wel graag gaan doen, maar tot nu toe is alles vrijwillig, net als alle acties die ik doe voor dieren. Het kost vooral geld en tijd. En als ik samenwerk, steun ik alleen bedrijven die ik tof vind. Zoals de tassen van Colibries of de barefoot gypen van Groundies.”

Hoe ga je om met bedrijven die geen budget hebben voor een samenwerking?

“Het ligt eraan wat ze mij dan aanbieden en van mij verwachten. Dan moet het wel een beetje op mijn voorwaarden. Maar als ik ze oprecht steun, dan help ik graag.”

Wat is het grootste compliment dat je ontvangen hebt van een volger?

“Ik denk dat die komt van een jongen waarmee ik online een hele felle discussie heb gehad over mijn acties bij slachthuizen en dat hij het er niet mee eens was en behoorlijk agressief werd, maar dat we toch in gesprek bleven via social media en hij nu een jaar later vega probeert. Hij wil zijn leven ook op andere vlakken beteren. Daar gaat mijn hart echt sneller van kloppen.”

Ontvang je wel eens kritiek? Zo ja, wat is die kritiek en hoe ga je hiermee om?

“Ja hoor. Mensen zijn een ster in oordelen natuurlijk. Ik merk dat ook wel bij mezelf dat ik dat doe. Ik leer er wel steeds beter mee omgaan. Ik neem niet alles meer aan, dan blijft het van de ander. Soms denk ik dat mensen een bepaald beeld van me hebben gevormd, dat ik nooit eens iets onethisch doe, dat ik niet in een joggingbroek naar de markt ga, dat ik geen plastic koop, dat ik helemaal perfect veganist ben. Of dat ik teveel nare dingen deel, of juist te weinig.”

Wie is jouw allergrootste voorbeeld? Wat heb je van deze persoon geleerd?

“Ik heb eigenlijk niet echt een voorbeeld. Er zijn meerdere mensen die mij hebben geïnspireerd in mijn leven. Mijn wiskundeleraar van de middelbare school, bijvoorbeeld. Hij leerde mij de zin ‘ik kan het niet ligt op het kerkhof en ik wil het niet ernaast.’ Dat ik altijd alles kan, als ik maar wil.”

Heb je nog toekomstplannen met Plantaardiger? Leuke samenwerkingen, of zijn er dingen waar je van droomt?

“Ik heb heel veel dromen. Echt, mijn hoofd ontploft soms bijna. Ik zou e-boeken willen maken over wildplukken, over recepten, over tuinieren. En een boek schrijven, meerdere boeken, over mijn persoonlijke leven. En kinderboeken. Ik zou als coach aan de slag willen gaan, kookworkshops doen. Ik ga dit jaar etentjes verzorgen op de kas waar mensen kunnen komen proeven van de plantaardige keuken en van producten uit een eigen tuintje. Een hele hoop leuke dingen, dus. En ik wil binnen vijf jaar emigreren naar Curaçao en daar een tuin gaan starten.”

Wat is jouw favoriete…

Eetadres: “Studio Konijnenvoer in Arnhem.”
Gerecht: “Wilde paddenstoelen Knödel of couscous met mango en avocado.”
Instagram-pagina: “@rastafarmin, @beinglauryn, @mother.of.vegans, @jilliancamarajordan, @lobkefaasen.”
Kitchen tool: “Aardappelschilmesje van de Xenos (die scherpe!). Die gebruik ik elke dag.”
Kledingstuk: “Zomerjurkjes en sneakers.” 

Wat zou je met ons willen delen?

“Een favoriete quote.”

Meer verhalen lezen? Je vindt alle Vegan Stories hier!

Nooit meer een artikel of recept missen? Abonneer je dan op de nieuwsbrief! Elke maandag breng ik je op de hoogte van de laatste aanbiedingen, de lekkerste recepten en andere leuke dingen – gewoon in jouw mailbox. Tot dan!