Week tien in Zweden bestond vooral uit pakketjes ophalen, aan mijn essay werken en (eindelijk) mijn ouders ontvangen!
Zoals ik in de vorige post al zei: ik heb geen deurbel. Ik kan dus nooit pakketjes (die vaak voor the Veggie Reporter zijn) aannemen en dat resulteert in dat ik soms een uur moet reizen naar een sorteercentrum om mijn pakketje op te halen. Hoe kan het toch dat zelfs een industrieterrein in Zweden er nog mooi uitziet?
Het is koud nu en ik ben onwijs blij dat ik mijn super warme winterjas (of zoals Tim altijd zegt: berenvel) weer aan mag.
Dinsdag heb ik weer een pakketje opgehaald, maar deze was gelukkig op loopafstand.
Woensdagochtend zag ik deze schatten weer op school. Ida heeft Clari en mij aan de Zweedse chocoladeballen geïntroduceerd. Man man man, wat zijn die geweldig goed.
Donderdag heb ik mijn essay (ein-de-lijk) ingeleverd en zaterdag zijn mijn ouders overgevlogen. Ik vind het superleuk dat ik ze de mooie plekjes van Göteborg mag laten zien.
Deze bijvoorbeeld. Dit is mijn favoriete plek. Jullie hebben dit meer al vaker voorbij zien komen, maar het uitzicht verveelt nooit.
Nog steeds niet.
Mooi plaatje van papa.
Deze hebben jullie ook al eerder gezien: het Palmhuis. Lekker plantjes kijken!
Mijn ouders blijven nog tot donderdag, dus jullie gaan nog een hoop leuke familiekiekjes zien. Mochten jullie vragen hebben, stel ze gerust! En anders: tot de volgende post!
instagram – facebook – youtube
2 Reacties
Lieve Mir.
Geniet maar lekker met je vader en moeder.
Ik volg je verhalen iedere week, maar vindt het nu wel heel bijzonder dat Jos en Irma bij je zijn.
Dikke kus voor jullie alle drie, ook van Ingrid. Liefs marja.
Lieve Mir.
Geniet maar lekker met je vader en moeder.
Ik volg je verhalen iedere week, maar vindt het nu wel heel bijzonder dat Jos en Irma bij je zijn.
Dikke kus voor jullie alle drie, ook van Ingrid. Liefs marja.